Kochana złośnica

Zimmaaa, przeklęta, pier.....niczona ziiiimaaa.Tak wiem, że dla dzieciaków to frajda, bo sanki i śnieżki i ogólnie śnieeeg. Ja na to jednak patrzę z drugiej strony. Najpierw było zimno, bardzo zimno, tak zimno, że gile w nosie zamarzały na samą myśl o wyjściu na dwór. Że już nie wspomnę o próbie dostania się do samochodu, momentami już myślałam żeby skorzystać z łomu, ale jednak pomyślałam, że szkoda takiego ładnego, nowego łomu, jeszcze się porysuje. Kiedy to już udało mi się jakoś dostać do środka, okazało się że cały śnieg i deszcze zamarzł mi na przedniej szybie w postaci płata lodu grubości jednego centymetra. Radość z dużej panoramicznej, przedniej szyby przeminęła jak ręką odjął. Skrobanie nie miało sensu, chyba że dłutem, czas oczekiwania na odmrożenie piętnaście minut.... Kiedy to w końcu pogoda postanowiła zrobić się w miarę normalna pod względem temperatury, postanowił spaść śnieg. Wyglądało to owszem całkiem ładniej. Świeciło słoneczko, spadały duuuże białe płatki...

Dzisiaj Dzień Babci i Dziadka. Co roku o tej porze dopada mnie cholerna nostalgia. Od przeszło dwudziestu lat wlecze się za mną i nie chce odpuścić. Czasem ciężko mi uwierzyć, że to już tyle lat minęło od kiedy mój dziadek nie żyje.  Wystarczyło jedno zwykłe, letnie przedpołudnie, żeby moje życie, zwykłej dwunasto czy trzynastolatki zmieniło się na zawsze. Te dawne czasy wspominam dzisiaj jako najlepsze w moim życiu. Mimo tego, że nie miałam ojca, bo pana odwiedzającego swoich rodziców, czyli moich dziadków, gdy akurat tam byłam i rzucał mi od czasu do czasu jakimś banknotem czy czekoladą, ojcem nazwać nie można. Słusznie ktoś kiedyś powiedział, że rodziców się nie wybiera. Za to decyzję o posiadaniu dzieci podejmuje się już bardziej świadomie, aczkolwiek nie o tych relacjach dzisiaj. Mimo wszystko nigdy nie mogłam narzekać na brak miłości, ojca zastąpił mi dziadek. Zawsze starał się z całych sił. Budował ze mną meble dla lalek, zabierał na działkę, gdy trzeba byto stawał ...